О темный ангел одиночества, Ты веешь вновь, И шепчешь вновь свои пророчества: «Не верь в любовь. Узнал ли голос мой таинственный? О, милый мой, Я — ангел детства, друг единственный, Всегда — с тобой. Мой взор глубок, хотя не радостен, Но не горюй: Он будет холоден и сладостен, Мой поцелуй. Он веет вечною разлукою,- И в тишине Тебя, как мать, я убаюкаю: Ко мне, ко мне!» И совершаются пророчества: Темно вокруг. О, страшный ангел одиночества, Последний друг, Полны могильной безмятежностью Твои шаги. Кого люблю с бессмертной нежностью, И те — враги!
Про это
В этой теме, и личной и мелкой, перепетой не раз и не пять, я кружил поэтической белкой и хочу кружиться опять. Эта тема сейчас и молитвой у Будды и у негра вострит на хозяев нож. Если Марс, и на нем хоть один сердцелюдый, то и он сейчас скрипит про то ж. Эта тема придет, калеку за локти подтолкнет к бумаге, прикажет: — Скреби! — И калека с бумаги срывается в клёкоте, только строчками в солнце песня рябит. Эта тема придет, позвонѝтся с кухни, повернется, сгинет шапчонкой гриба, и гигант постоит секунду и рухнет, под записочной рябью себя погребя. Эта тема придет, прикажет: — Истина! — Эта тема придет, велит: — Красота! — И пускай перекладиной кисти раскистены — только вальс под нос мурлычешь с креста. Эта тема азбуку тронет разбегом — уж на что б, казалось, книга ясна! — и становится — А — недоступней Казбека. Замутит, оттянет от хлеба и сна. Эта тема придет, вовек не износится, только скажет: — Отныне гляди на меня! — И глядишь на нее, и идешь знаменосцем, красношелкий огонь над землей знаменя. Это хитрая тема! Нырнет под события, в тайниках инстинктов готовясь к прыжку, и как будто ярясь — посмели забыть ее! — затрясет; посыпятся души из шкур. Эта тема ко мне заявилась гневная, приказала: — Подать дней удила! — Посмотрела, скривясь, в мое ежедневное и грозой раскидала людей и дела. Эта тема пришла, остальные оттерла и одна безраздельно стала близка. Эта тема ножом подступила к горлу. Молотобоец! От сердца к вискам. Эта тема день истемнила, в темень колотись — велела — строчками лбов. Имя этой теме: . . . . . . !
Ты ушла, но поздно
Ты ушла, но поздно: Нам не разлюбить. Будем вечно розно, Вечно вместе жить . Как же мне, и зная, Что не буду твой, Сделать, чтоб родная Не была родной?
Молчание
Как часто выразить любовь мою хочу, Но ничего сказать я не умею, Я только радуюсь, страдаю и молчу: Как будто стыдно мне — я говорить не смею. И в близости ко мне живой души твоей Так все таинственно, так все необычайно,- Что слишком страшною божественною тайной Мне кажется любовь, чтоб говорить о ней. В нас чувства лучшие стыдливы и безмолвны, И все священное объемлет тишина: Пока шумят вверху сверкающие волны, Безмолвствует морская глубина.
Не думала ли ты, что, бледный и безмолвный…
Не думала ли ты, что, бледный и безмолвный, Я вновь к тебе приду, как нищий, умолять, Тобой отвергнутый, тобою вечно полный, Чтоб ты позволила у ног твоих рыдать? Напрасная мечта! Слыхала ль ты порою, Что в милой праздности не все, как ты, живут, Что где-то есть борьба и мысль, и честный труд И что пред ними ты — ничто с твоей красою? Смотри,- меня зовет огромный светлый мир: Есть у меня бессмертная природа И молодость, и гордая свобода, И Рафаэль, и Данте, и Шекспир! И думать ты могла, что я томиться буду Или у ног твоих беспомощно рыдать? Нет, стыдно пред тобой мне слезы расточать,- Забудь меня скорей, как я тебя забуду! О, неразумное, прелестное дитя, Ты гнева моего, поверь, не заслужила,- Но если б ты могла понять, какая сила Была у ног твоих, когда со мной, шутя, Играла ты в любовь и всё потом разбила,- Тогда лицо твое зарделось бы стыдом, И над поруганной любовью, над мечтами, Что ты разрушила своими же руками, Не я, а ты в отчаянье немом Рыдала бы теперь горючими слезами!
Many people are addicted to phones, the Internet, and so on. People communicate by phone, get information, watch movies and different things. I mostly chat with my friends on the phone, I can’t imagine a day without chatting․ I can,t do more without them than without the phone.I watch movies or cartoons or Russian bloggers
Будде не нравилась определённость. Он знал, что часто в определённости таится западня, как, впрочем, и вообще в словах. Однажды ученики спросили его, будет ли он пребывать с ними после смерти. Вот что он им ответил: «Если я скажу «да», это будет неверно, если скажу «нет» — тоже неверно, только по-другому. После смерти Татхагата станет безбрежным, как океан».
Он сам называл себя «Татхагата» и хотел, чтобы так его называли другие. Это означает «Пришедший тем же путём». Этим он хотел подчеркнуть, что он не исключение, не первый и не последний Просветлённый, что он не Бог, а просто человек, такой же, как и другие, и что к просветлению могут прийти все, кто следуют за ним по Пути.
Умер он в восемьдесят лет, отравившись едой, которой его с искренней любовью и благоговением угостил один неприкасаемый. По одной версии, это были грибы, по другой — свинина. Последние его слова, обращённые к ученикам, были такими: «Всё сущее приходит в упадок и истлевает, посему усердно трудитесь для достижения спасения».
Բուդդան չէր սիրում որոշակիությունը։ Նա գիտեր, որ հաճախ որոշակիության մեջ թակարդ կա, ինչպես նաև խոսքերում։ Մի անգամ աշակերտները հարցրին նրան արդյոք կապրի նա նրանց հետ մահից հետո։ Ինչին նա պատասխանեց << Եթե ես ասեմ ,,այո,, , դա սուտ կլինի ,եթե ասեմ ,,ոչ,, -դա լ սուտ կլինի, ուղղակի ուրիշ կերպ։ Մահից հետո Տատխագատան կդառնա անեզր, ինչպես ծովը >>։
Նա ինքն էր իրեն <<Տատխագատա>> անվանել և ուզում էր, որ իրեն այդպես անվանեին նաև ուրիշները։ Դա նշանակում <<Նույն ճանապարհով եկածը>>։ Դրանով նա ուզում էր ընդգծել , որ նա էլ բացառություն չէ, ոչ առաջին, ոչ էլ վերջին Պայծառատեսը, որ նա Աստված չէ, այլ պարզապես մարդ, այնպիսին , ինչպիսին մնացածն են, և որ պայծառատեսության կարող են հասնել բոլորը, ովքեր հետեվումեն նրա ճանապարհին։
Մահացել է նա 18 տարեկանում, սննդի տունավորումից, որը նրան անկեղծ սիրով ու մեծարանքով հյուրասիրեց մի ոմն անձեռնմխելի։ Մի տարբերակով դրանք սնկեր էին, մյուսով խոզի միս։ Նրա վերջին խոսքերն աշակերտներն այսպիսինն էին ՝ << Այն ամենը, ինչ գոյություն ունի, քայքայվում և փչանում է, ուստի ջանասիրաբար աշխատեք փրկության համար>>։
КТО ПОСОВЕТОВАЛ, РАЗРЕШИЛ, ОБЕЩАЛ + ИНФИНИТИВ КОМУ? 1. Профессор посоветовал новому студенту не опаздывать на лекции (новый студент) 2. Мать не разрешила своих детей купить мороженое (свои дети) 3. Экскурсовод посоветовал некоторым экскурсантом слушать внимательно (некоторые экскурсанты) 4. Наш преподаватель посоветовал всем студентам посетить музей. (все студенты) 5. Отец обещал старшому сыну купить фотоаппарат (старший сын) 6. Ученик обещал старой учительнице прочесть эту книгу (старая учительница) 7. Нина разрешила своему другу посмотреть ее фотографии (свой друг) 8. Врач не разрешает этому больному много курить (этот больной) 9. Инженер посоветовал молодому рабочему выполнять работу аккуратно (молодой рабочий) 10. Журналист обещал этой молодой артистке написать статью о спектакле (эта молодая артистка) 7) СКОЛЬКО ЛЕТ КОМУ? 1. Сколько вам лет? (Вы) 2. Ему 30 лет. (он) 3. Ей 21 год. (она) 4. Тебе 18 или 17 лет? (ты) 5. Мне скоро 25 лет. (я) 6. Это Николай. Ему 23 года. 7. Это Ирина. Ей 19 лет. 8. Это Михаил. Ей 24 года. 9. Это Сергей и Юра. Им по 20 лет. 10. Дима, когда ты родился? Сколько тебе лет? 11. Николай Петрович, сколько Вам лет? 12. Я еще молодой. Мне 22 года.
2. а) Восстановите вопросительные слова. 1. – О интересной выставке рассказал преподаватель? 2. – О футбольном матче говорил ваш друг? 3. – О туристическом поездке мечтает Наташа? 4. – О новом открытии рассказывает статья? 5. – О последней лекции ты говоришь? 6. – О сибирском городе говорится в тексте? б) Ответьте на эти вопросы, используя слова футбольный, последний, интересный, туристический, новый, сибирский
Ножницы пришли в нашу жизнь из глубокой древности. Первые ножницы были созданы более трех с половиной тысяч лет назад, причем служили они не для парикмахерских нужд или разрезания бумаги и ткани, их предназначение было в необходимости стричь овец. Первые в истории ножницы были похожи на пинцет, состоящий из двух лезвий. Самый старый экземпляр таких ножниц найден археологами в Египте и датирован XVI веком до нашей эры.
Примерно в VIII веке нашей эры, одному из ремесленников Ближнего Востока пришла в голову идея с помощью гвоздика соединить два ножа, а их ручки для удобства загнуть кольцами. Данная конструкция оказалась удобной и прижилась. В дальнейшем для украшения рукоятки ножниц, стали использовать художественную ковку.
История ножниц в Европе и России началась с X века, об этом свидетельствуют соответствующие археологические находки. В частности самые старые русские ножницы были обнаружены при проведении археологических раскопок в Гнездовских курганах возле деревни Гнездово, неподалеку от Смоленска.
Имени человека, придумавшего первое подобие ножниц, когда два отдельных лезвия соединили гвоздиком и закруглили ручки, история, к сожалению, не сохранила. А ведь современные ножницы, которыми режут бумагу, делают маникюр, стригут волосы, представлены именно в таком виде.
Леонардо да Винчи придал этому инструменту завершенную форму. Чертеж инструмента, имеющего сходство с современными ножницами, был найден в его манускриптах.
История ножниц не стояла на месте, и со временем их начали адаптировать под различные виды деятельности (медицина, стрижка волос, маникюр и так далее). Делать рабочие варианты из железа и стали и создавать в качестве предметов роскоши с применением золота и серебра.
Фантазии мастеров не было предела – то ножницы представляли собой диковинную птицу, клювом режущую ткань, то лозы, на которых висели кисти винограда, обвивали колечки для пальцев, то вдруг вместо ножниц получался сказочный дракон со своими замысловатыми украшениями, из-за всего этого, порой при пользовании этим функциональным устройством, возникали неудобства.
Поскольку в средние века ножницы начали украшать, то они стали считаться хорошим и функциональным подарком для женщин. Ножницы в специальных кожаных футлярах охотно дарили дамам, прикладывая их к основному подарку. Именно поэтому со временем ножницы становятся женским аксессуаром, если не считать редких исключений, таковыми они остаются и в наше время.
Поскольку история не стоит на месте, областей применения ножницам становилось все больше и со временем англичанами были созданы ножницы для стрижки газонов, французами были изобретены ножницы для разделывания тушки гусей, немцами были придуманы стальные ножницы, которые помогали при автомобильных авариях.
После создания керамических ножей данную технологию перенесли и на ножницы. Керамические ножницы оказались прочнее стальных в три раза и более износоустойчивыми. Данный список можно продолжать долго, ведь существуют ножницы для резки металла, для сигар, филировочные ножницы для стрижки волос и так далее, главное то, что ножницы необходимы человечеству, также как и сотни лет назад.
История брюк
Ученые полагают, что история брюк началась еще во времена первобытного человека и связывают это с постепенным переселением людей в более прохладные климатические условия. Это подтверждает и найденная в Альпах мумия Эци – человека, который жил в эпоху халколита.
Первыми на территории Евразии носить брюки начали кочевники. Они по достоинству оценили удобство такой одежды для верховой езды. По этой же причине большое распространение брюки получили среди скифов и персов, чуть позже их достоинства оценили германцы и гунны.
Каждая штанина в те времена считалась предметом обособленным, поэтому слово «брюки» в большинстве языков относится к существительным, которые имеют только множественное число.
Древние римляне, считая штаны атрибутом варваров, относились к ним пренебрежительно. Но пытаясь найти хоть какое-то средство, чтобы спастись от пронизывающего холода, легионеры Римской империи, участвующие в продолжительных войнах, все же начали использовать брюки. Остальное население, в итоге переняло этот обычай. Так как штаны, чаще всего, были короткими, традиционная римская одежда могла скрывать их, делая не слишком заметными.
История брюк на Руси началась в XI веке. В то время их называли портки, порты или шаровары. К концу XVIII века появилось слово «штаны», а понятие «порты» стало относиться к обозначению нижнего белья. Термин «брюки» пришел в Россию во время реформ Петра I и является прочитанным на русский манер нидерландским словом «broek», которое можно перевезти как «штаны моряка».
История женских брюк, кстати говоря, началась не в XX веке, как многие могут подумать, а намного раньше. С древних времен на Востоке брюки носили как мужчины, так и женщины. Представительницам слабого пола брюки заменяли нижнее белье, они надевали их под юбки или платья.
Жителям Древнего Китая штаны не сразу пришлись по нраву, лишь только с появлением кавалерии, брюки прижились в качестве униформы. Кстати, женщинам в Китае брюки разрешалось надевать без юбки, в отличие от стран Средней Азии и Ближнего Востока.
В Средние века в Японии брюки (хакама) могли носить лишь представители знати, придворные и самураи, простолюдины должны были ходить лишь в набедренных повязках. Исключение делалось лишь для торжественных случаев, например, свадебная церемония. Поскольку брюки позволялось носить не всем, то по их наличию всегда можно было определить, к какому социальному слою относился человек.
Սիրտ-թոքային վերակենդանացումը կլինիկական և կենսաբանական մահվան սահմանային վիճակից օրգանիզմը դուրս բերելու միջոցառումների համալիր է, որն իրականացվում է շնչառության և արյան շրջանառության վերականգման նպատակին ուղղված հատուկ գործողություններով։ Այդ գործողությունները ընդունված է իրականացնել ABC հիմնական փուլերով, որտեղ՝
A-airway open (շնչուղիների բացում),
B — breathing (արհեստական շնչառություն),
C — circulation, chest compression (արյան շրջանառության վերականգնում, կրծքավանդակի սեղմումներ, այսինքն՝ սրտի անուղղակի` փակ մերսում)։
Այսպիսով, սրտի աշխատանքի և շնչառության վերականգնումը կամ սիրտ-թոքային վերակենդանացումը կրծքավանդակի սեղմումների և ներփչումների հաջորդաբար կատարվող գործողությունների ամբողջությունն է, որի միջոցով թթվածնով հարստացած արյունը մղվում է արյունատար անոթներով առաջին հերթին դեպի ուղեղ՝ կենտրոնական նյարդային համակարգի գործունեությունը ապահովելու նպատակով։ Ուստի ուղեղի անդարձելի մահը կանխելու համար պետք է որքան հնարավոր է վաղ սկսել վերակենդանացման գործողությունները, իսկ դրա համար յուրաքանչյուր չափահաս մարդ պետք է կարողանա ախտորոշել սրտի կանգը և անհապաղ սկսի ՍԹՎ-ն։ Անհրաժեշտ է նշել, որ վերակենդանացումը ցուցված է հանկարծամահության բոլոր դեպքերում, և երկարատև ու անբուժելի հիվանդությունների պայմաններում դրանից արդյունք չպետք է ակնկալել։
Վերակենդանացման հակացուցումներն են հետևյալ իրավիճակները.
• Մահը վրա է հասել երկարատև և անբուժելի համարվող հիվանդությունների կամ կյանքի հետ անհամատեղելի վնասվածքների և արատների արդյունքում։ • Եթե ճշգրիտ հայտնի է, որ սրտի կանգից անցել է ավելի քան 25 րոպե։ • Եթե տուժածը կենդանության օրոք ՍԹՎ-ից հրաժարվելու վավերացված փաստաթուղթ է ստորագրել։
Սիրտ—թոքայինվերակենդանացմանհիմնականմիջոցառումները
Տուժածը պետք է մեջքի վրա պառկած լինի կոշտ և հարթ տեղում, իսկ փրկարարը պետք է կանգնի կամ ծնկի նրա կողքին։ Շնչուղիների անցանելիությունը ապահովելուց և շնչառության բացակայությունը հաստատելուց հետո պետք է ահազանգել, կատարել 2 ստուգիչ ներփչում և գնահատել կրծքավանդակի բարձրացումը և իջեցումը տուժածի պասիվ ներշնչման և արտաշնչման ժամանակ, որից հետո ստուգել անոթազարկը (ոչ մասնագետի համար վերջին գործողությունները պարտադիր չեն) և սկսել սրտի անուղղակի մերսումը:
Դրահամար
ա) ճիշտ դիրքում դնել ձեռքերը՝ կրծքավանդակը սեղմելու համար,
• Մի ձեռքի ափը դրվում է կրծքավանդակի կենտրոնում՝ միջպտկային գծով կամ կրծոսկրի թրաձև ելունից 2-3 մատ վերև, մյուս ձեռքը դրվում է առաջին ձեռքի վրա, որի մատները ուղղված են և բարձրացված կրծքավանդակից, վերևի ձեռքի մատները ծալել՝ բռնելով ներքևի դաստակը (կարելի է նաև ուղղակի հենվել սեղմող ձեռքին)։
• Ձեռքերը ուղիղ պահել արմնկային հոդերում՝ տուժածի իրանին ուղղահայաց,
• Սեղմումները կատարել ոչ միայն ձեռքերի մկանների ուժով, այլ աշխատել նաև իրանով։
• Սեղմումների միջև թուլացնել ձեռքերը՝ թողնելով, որ կրծքավանդակը ընդունի իր նախկին դիրքը, բայց ձեռքերը չկտրել կրծքավանդակից։
• Սեղմումները կատարել այնպես, որ առաջանա կրծքավանդակի նկատելի իջեցում մոտ 4-5 սմ-ով, որպեսզի սիրտը սեղմվի երկու ոսկրերի՝ ողնաշարի և կրծոսկրի միջև:
• Կատարել 30 սեղմում 23 վայրկյանի ընթացքում (մեկ րոպեում մոտ 100 սեղմում)՝ բարձրաձայն հաշվելով, սեղմումները պետք է լինեն կտրուկ և համաչափ, վերից վար:
բ) կատարել 2 ներփչում (խորը ներփչում չկատարել) յուրաքանչյուրը 1 վայրկյան տևողությամբ։ Եթե աոաջին ներփչումից կրծքավանդակը չի բարձրացում, կզակը վեր բարձրացնելով՝ գլխի դիրքը վերստուգել։
գ) Կատարել նման 5 ցիկլ (30 սեղմում, 2 ներփչում) և անոթազարկի կրկնակի վերստուգում։
Այդ գործողությունները կատարել այնքան ժամանակ, մինչև տուժածը կա՛մ սկսի ինքնուրույն շնչել, կա՛մ ձեզ փոխարինի մասնագետը, կա՛մ էլ այլևս ի վիճակի չլինեք շարունակելու։ Պետք է դադարեցնել նաև այն դեպքում, եթե տարածքը դառնա վտանգավոր ձեզ համար:
Վերակենդանացման գործողությունները կարելի է կատարել երկրորդ փրկարարի օգնությամբ:
Սրտի անուղղակի մերսումը պահանջում է Ֆիզիկական դիմացկունություն, և ցանկալի է, որ մի քանի րոպեն մեկ մերսում իրականացնողը փոխարինվի։ Դա պետք է կատարվի արագ, որպեսզի չխանգարվի սեղմումների ռիթմը։ Եթե վերականգնվում է սրտի աշխատանքը, միևնույն է. տուժածին մենակ չպետք է թողնել, քանի որ ցանկացած պահի վիճակը կարող է կտրուկ վատանալ։
Արդյունավետ առաջին օգնություն ցուցաբերելու համար դուք պետք է կարողանաք կողմնորոշվել տարբեր արտակարգ իրավիճակներում: Ժամանակին եւ ճիշտ ձեռնարկված առաջին օգնության քայլերը տուժածի կյանքի համար կարեւոր նշանակություն ունեն: Ցանկացած արտակարգ իրավիճակում, մինչեւ որեւէ գործողության դիմելը, մի պահ կանգ առեք, սառնասրտորեն մտածեք կատարվածի մասին, գնահատեք իրավիճակը, ապա ծրագրեք ձեր հետագա գործողությունները՝ դրանք համապատասխանեցնելով առկա պայմաններին եւ հնարավորություններին: Առաջին հերթին ուշադիրր զննեք դեպքի վայրը՝ դա կօգնի ձեզ գնահատելու իրավիճակը եւ հասկանալու, թե ինչ է պատահել: Փորձեք պարզել տվյալ դժբախտ պատահարի պատճառները: Փորձեք գտնել հետեւյալ հարցերի պատասխանները. — Ի՞նչ է պատահել: — Ի՞նչ վտանգ կա: — Քանի՞ տուժած կա: — Կարո՞ղ են դեպքի վայրում ներկա գտնվող մարդիկ օգտակար լինել:
Անվտանգության ապահովում տարբեր արտակարգ իրավիճակներում
Մոտենալով դեպքի վայրին՝ պետք է վստահ լինեք, որ այն անվտանգ է: Ուշադիր փնտրեք այն ամենն, ինչը կարող է վտանգավոր լինել ձեզ, տուժածի եւ ներկաների համար: Վտանգ են ներկայացնում ընկած հաղորդալարերը, փլուզման ենթակա շինությունները, երթեւեկող մեքենաները, հրդեհը, ծուխը, թունավոր նյութերը եւ գազերը, անբարենպաստ եղանակային պայմանները, արագ հոսող կամ խորը ջրերը եւ այլն: Տարբեր պատահարների դեպքում անվտանգության ապահովումը տարբեր է լինում: Քննարկենք, թե ինչպես է պետք ապահովել անվտանգությունն ավելի հաճախ հանդիպող վտանգավոր իրավիճակներում: Ավտովթար
Եթե մեքենայով եք, ապա կանգնեցրեք այն վթարից առնվազն 10 մետր հեռավորության վրա: Մեքենաների հետագա բախման վտանգը նվազեցնելու նպատակով վթարից որոշ հեռավորության վրա տեղադրեք նախազգուշացնող նշաններ կամ խնդրեք շրջապատող անձանց փակել կամ փոխել երթեւեկության ուղղությունը: Ավտովթարի ժամանակ կարող է պայթունավտանգ իրավիճակ ստեղծվել, պետք է առանց ժամանակ կորցնելու կողմնորոշվեք եւ տուժածներին շտապ տեղափոխեք դեպքի վայրից: Արգելեք ծխել կամ կրակ վառել դեպքի վայրում, քանի որ դրանք կարող են հրդեհի կամ պայթյունի պատճառ դառնալ:
Էլեկտրական հոսանքի հետ կապված դժբախտ պատահարներ
Մարդը կարող է հոսանքից հարված ստանալ՝ դիպչելով հոսանքի վնասված լարերին կամ անսարք էլեկտրասարքերին: Մինչեւ տուժածին մոտենալն անհրաժեշտ է անջատել հոսանքի աղբյուրը (հոսանքազրկեք էլեկտրասարքը, անջատեք հիմնական անջատիչը եւ այլն), իսկ եթե դա անհնար է, ապա կարող եք լարը կամ սարքը տուժածից հեռացնել որեւէ մեկուսիչ նյութից պատրաստված հարմարանքի օգնությամբ: Բարձր լարման հոսանք: Եթե տեսնում եք կտրված, ընկած բարձր լարման հաղորդալարեր, ապա հեռացրեք շրջապատող մարդկանց ընկած հաղորդալարից առնվազն 6 մետր հեռավորության վրա, քանի որ բարձր լարման աղեղը կարող է ազդել մինչեւ այդ հեռավորությունը: Տուժածին կարող եք մոտենալ միայն այն դեպքում, երբ վստահ եք, որ վթարային ծառայությունները հոսանքազրկել են տվյալ հատվածը: Եթե հաղորդալարն ընկած է մեքենայի վրա, ապա մեքենայում գտնվող անձանց խնդրեք դուրս չգալ, քանի որ նրանք մեքենայի անվադողերի շնորհիվ հուսալի մեկուսացված են: Մի՛ փորձեք մոտենալ կամ տուժածներին դուրս բերել մեքենայից: Մի՛ փորձեք հեռացնել հաղորդալարը, նույնիսկ մեկուսիչ նյութից պատրաստված հարմարանքի միջոցով, քանի որ առաձգականության պատճառով հոսանքալարը կարող է շպրտվել անցանկալի ուղղությամբ՝ առաջացնելով լրացուցիչ դժվարություններ:
Եթե մեքենայով եք, ապա կանգնեցրեք այն վթարից առնվազն 10 մետր հեռավորության վրա: Մեքենաների հետագա բախման վտանգը նվազեցնելու նպատակով վթարից որոշ հեռավորության վրա տեղադրեք նախազգուշացնող նշաններ կամ խնդրեք շրջապատող անձանց փակել կամ փոխել երթեւեկության ուղղությունը: Ավտովթարի ժամանակ կարող է պայթունավտանգ իրավիճակ ստեղծվել, պետք է առանց ժամանակ կորցնելու կողմնորոշվեք եւ տուժածներին շտապ տեղափոխեք դեպքի վայրից: Արգելեք ծխել կամ կրակ վառել դեպքի վայրում, քանի որ դրանք կարող են հրդեհի կամ պայթյունի պատճառ դառնալ:
Էլմիրա Բասմարջյան 