Месяц: Ноябрь 2019

• Ես  Էլմիրա Բասմարջյանն եմ։ Ընտրել եմ հագուստի մոդելավորում բաժինը։Մասնակցել եմ եռորյա ճամբարին,
• Սեպտեմբեր ամսից հաճախել եմ բոլոր դասերին, բացառությամբ մի քանի հարգելի բացակայությունների,
• Բլոգումս կան բոլոր նյութերը՝ իրենց բաժիններով,
• Հենց սկղբից մասնակցել եմ ճամփորդությանը՝ դեպի Արագած։ Սեպտեմբերի մեկին մենք բարձրացանք Արագած լեռը, երբ արդեն հասանք գագաթը մկրտեցին չմկարտվածներին` ինձ նույնպես։ Նաև Սեպտեմբերի 10-ին գնացինք Ագարակ։ Սեպտեմբերի 21-ին գնացինք   Ղալթախչիի Ս.Հովհաննես մատուռ։ Նոյեմբերին աղջիկներով գնացինք  Դառգետ գարեջրի գործարան։ Նոյեմբերի 11-ին գնացինք մանկավարժական համալսարան, աստղագիտւթյան, օպտիկայի և ինֆորմատիկայի դասերին։Մասնակցել եմ ֆլեշմոբների, թթուդրիկին և լավաշ ենք թխել ագարակում։Շաբատվա մեջ ունենք չորս  ընրության ժամ երկուշաբթի և ուրբաթ, ահա իմ աշխատանքները,
• Արել եմ ռուսերենի նախագիծը «Проект Мхитар Себастаци»  ,
• Թթուդրիկին նաև օգնել եմ մաքրել լսարանները,
• Մասնակցել եմ մեր առաջին Մեդիաուրբաթին 29.11.19թ․ ,
• Չեմ խախտել ոչ մի կարգապահական կանոն,
• Իմ կարծիքով ես բավականին լավ եմ սովորում և ունեմ մեծ առաջադիմություն։

Պատմվածքը սկսվում է Կաղնուտ գյուղի նկարագրությամբ: Կաղնուտը ծածկված էր հիմանակնում բարդիներով,  գյուղի անունը Կաղնուտ է որտեղ չի աճում ոչ մի կաղին:
Գյուղը իրար խառնվեց միայն այն ժամանակ, երբ տանուտեր Արսենը՝ ով այդքան էլ լավ մարդ չէր՝ հայտնեց , որ կռիվ է սկսվել և եկել են զապաս սալդաթ տանելու:
Սալդաթների մեջ էր նաև շատ հասարակ ընտանիքից Դավիթ Մաճկալանցը: Բոլորը մտածում էին առտերի մասին, որոնք առանց հնձել էին մնալու: Առտերի մշակման համար Դավիթը մոտենում է տանուտեր Արսենին և երկու օր ավել խնդրում գյուղում մնալ որպեսզի առտը վարի և անմշակ չմնա: Տանուտերը իր բնավորության համաձայն թույլ չի տալիս: Վրդովված Դավիթը դուրս է գալիս տանուտիրոջ մոից և հեռանում:
Զինվորներին տանում են պատերազմի: Գյուղում այնպիսի տպավորություն էր կարծես ոչ ոք չկար:անցնում է որոշ ժամանակ, նաին ՝ Դավիթի մայրը, մի նամակ է ստանում որդուց, որը լինում է առաջին և վերջին նամազկը:Երկու տարի անցնում է Դավիթենց տանը շատ բան է փոժխված լինում: Երկար ժամանակ նամակ չստանաու պատճառով Դավթի կինը ՝ Վարդիշաղը հեռանում և ամուսնանում է մեկ ուրիշի հետ, նանը հազիվ էր գումար աշխատում, որով էլ հազիվ հաց էին ուտում:Ահա վերադառնում է Դավիթը պատերազմի դաշտից: Նանին ամեն ինչ պատմում է Դավիթին, ով իմանալով , որ կինը հոռացել է իրենից, ընկնում է ծանր դրության մեջ: Հետօ տեսնելով հորը դաշշտում մոտենում և օգնում է վարել առտը: Անցնում է մի քանի ժամ գյողում տարածվում է մի լոր որ երկու զինվոր փախուստի են դիմում պատերազմի դաշտից և տանուտեր Արսենին հրաման է եկել գտնել ու ետ բերել նրանց պատերազմ: Տանուտերը տեսնելով Դավիթին մտածում է որ նա կարող է լինել փախած զինվորներից մեկը, և որոշում է իր մոտ կանչել դավիթին ու ճշտել: Դավիթը հրաժարվում է գնալ, քանի որ չեր մոռացել այն դեպքը երբ խալփան թույլ չտվեց երկու օր ավել մնալ առտը հնձելու համար:
տեսնելով որ Դավիթը չի գալիս Արսենը մառդկանց է ուղարկում Դավթի հետեվից:
կարճ ժամանակում նրանք արդեն խալփա Արսենի տան մոտն էին:
Տանուտերը Դավիթից հարձրեց՝ ունի արդյոք թերթիկ, որը կհաստատի նրա այստեղ գտնվելը: Դավիթը չպատասխանեց, և երբ հարցը հնչեց երկրրորդ անգամ Դավիթը չդիմացավ և մի ուժգին հարված հսցրեց տանուտիրոջ քունքին: խալփան անմիջապես ընակվ գետնին և անշարժ մնաց: Պարզ էր , որ նա մահացել էր:
Ոստիկանները ձերբակալեցին Դավիթին: Իսկ խոզարկելու ժամանակ նրա գրպանից գտան մի տուղտ, որում գրված էր «Դավիթ Մաճկալով, 28 տարեկան, ազատվում է զինվորական ծառայությունից անպետքության պատճառով…»։ Գրագիր Առշոն մի քանի անգամ կարդաց նամակը և այդպես էլ չհասկասցավ թէ ինչու Դավիթը դա ցույց չտվեց խալփաին և ինչու սպանեց նրան:

Պատմվածքի իմաստը նրանում է, որ պատերազմը լավ բան չէ: այն կարող է ազդել մարդում վրա և մարդը իրեն չկարողանալով զսպել կարող է դառնալ ճակատագրական:

Աշոտ Բ Երկաթ (881-884 – 929), Հայոց թագավոր 914 թվականից։ Հաջորդել է հորը՝ Սմբատ Ա Բագրատունուն։ Աշոտ Բ–ի գահակալության սկզբում Հայաստանն ապրում էր ծանր իրավիճակ։ Ատրպատականի Յուսուֆ ամիրայի զորքը ներխուժել էր Հայաստան և սպառնում էր վերացնել երկրի անկախությունը։ Հայ ժողովուրդը ոտքի ելավ հայրենիքը պաշտպանելու համար։ Իր եղբոր՝ Մուշեղի հետ 910 թվականին դուրս է եկել Յուսուֆ ամիրայի դեմ, Ձկնավաճառի ճակատամարտում գլխավորել հայոց բանակը։ Հոր եղերական մահից հետո մյուս եղբոր՝ Աբասի հետ արաբներից ազատագրեց Հայաստանի մի շարք մասեր։ 915 թվականին Յուսուֆը կրկին ներխուժեց Հայաստան, Աշոտ Բ մեկնեց Բյուզանդիա, բանակցեց Կոստանդին Ծիրանածին կայսեր հետ։ Բյուզանդիան նրան ճանաչեց Հայոց թագավոր և տվեց օգնական զորք։ Աշոտ Բ ծավալեց իր պայքարը բոլոր կենտրոնախույս ուժերի դեմ՝ ձգտելով ստեղծել քաղաքականապես միասնական Հայաստան։ Աշոտ Բ-ի հորեղբոր որդին՝ Աշոտ Շապուհյանը, որ դեռ Սմբատ Ա-ի օրոք հարում էր Յուսուֆին, վերջինիս կողմից 915 թվականին ճանաչվեց որպես Հայոց թագավոր։ Դառնալով Աշոտ Բ-ի հակաթոռը՝ նա պայքար սկսեց օրինական թագավորի դեմ։ Հովհաննես Դրասխանակերտցի կաթողիկոսը փորձ արեց հաշտեցնել նրանց։ Թեև Աշոտ Շապուհյանն ստացավ Վաղարշապատն իր շրջակայքով, բայց չդադարեցրեց պայքարը։ Աշոտ Բ-ի դեմ դուրս եկան նաև Գուգարքի Շամշուլդե բերդի տերերը։ Ապստամբեց նաև աները՝ Գարդմանի իշխան Սահակ Սևադան։ Աշոտ Բ գերի վերցրեց Սահակ Սևադային ու նրա որդուն և կուրացնել տվեց նրանց։ Նա հարկադրված եղավ պայքարել նաև Ուտիք նահանգի ապստամբ իշխան Ցլիկ Ամրամի և վրաց Գուրգեն իշխանի դեմ։ Աշոտ Բ ստիպված էր քաշվել Սևանա կղզին և այնտեղից կազմակերպել պայքարը։ Սևանի ճակատամարտում նրան հաջողվեց պարտության մատնել Յուսուֆ ամիրայի Բեշիր զորապետին։ Այնուհետև հաղթահարելով ներքին ու արտաքին թշնամիների դիմադրությունները՝ նա վերականգնեց Բագրատունյաց թագավորության սահմանները։ 922 թվականին Աշոտ Բ-ին շնորհվեց «Շահնշահ Հայոց և Վրաց» տիտղոսը։ Աշոտ Շապուհյանը դուրս մղվեց ասպարեզից։ Խիզախության և կորովի համար Աշոտ Բ ստացել է «Երկաթ» մականունը։ 928 թվականին Աշոտ Երկաթը Ատրպատականի ամիրայի հետ դիմակայել են և հետ շպրտել բյուզանդական զորքերին^[1]։

1. Գրիր ի հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                                        Սեղանի, թռչնի, կատվի, տղայի, ծառի։
2. Գրիր ու հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                                      Նռնենու, այգու, կաղնու, ոսկու, մարդու։
3. Գրիր վա հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                       Ամառվա, ցերեկվա, ձմեռվա, այսօրվա, երեկվա։
4. Գրիր ոջ հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                         Քրոջ, աներոջ, հորաքրոջ, կնոջ, սկեսրոջ։
5. Գրիր ց հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                                      Մերոնց, ձերոնց, Վարդանանց, Մերիենց, Արթուրենց։
6. Գրիր ա ներքին հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                                       Տան, բարիության, նրբության, գժության, քննության։
7. Գրիր ո ներքին հոլովման ենթարկվող հինգ բառ․                                                               Մոր, հոր, եղբոր,  հորեղբոր, մորեղբոր։

Շարունակե՛ք   երկխոսությունը  կես  էջի   չափով:

Բոլորը   ուշադրությամբ  դիտում  էին  լողացող  մարմինը,  որը  ալիքների  վրա   տատանվում  էր  3  մղոն  հեռավորության  վրա:

-Ի՞նչ  կարող  է  լինել,-  ասաց   նավաստիներից  մեկը…

Խոհարարն ասաց․

-Կարծում եմ, ինչ-որ վնասված կենդանի է։

— Միգուցե մոտենանք նրան՞,-ասաց նավաստին։

-Ոչ, եկեք շարունակենք մեր ճանապարհը, — ասաց խոհարարը։

-Ես ոչ մի վտանգ չեմ տեսնում, — շարունակեց խոհարաը։

 

ЖИЗНЬ ПРЕКРАСНА!

(ПОКУШАЮЩИМСЯ НА САМОУБИЙСТВО)

Жизнь пренеприятная штука, но сделать ее прекрасной очень нетрудно. Для этого недостаточно выиграть 200 000, получить Белого Орла, жениться на хорошенькой, прослыть благонамеренным — все эти блага тленны и поддаются привычке. Для того, чтобы ощущать в себе счастье без перерыва, даже в минуты скорби и печали, нужно: а) уметь довольствоваться настоящим и б) радоваться сознанию, что «могло бы быть и хуже». А это нетрудно:

Когда у тебя в кармане загораются спички, то радуйся и благодари небо, что у тебя в кармане не пороховой погреб.

Когда к тебе на дачу приезжают бедные родственники, то не бледней, а торжествуя восклицай: «Хорошо, что это не городовые!»

Когда в твой палец попадает заноза, радуйся: «Хорошо, что не в глаз!»

Если твоя жена или свояченица играет гаммы, то не выходи из себя, а не находи себе места от радости, что ты слушаешь игру, а не вой шакалов или кошачий концерт.

Радуйся, что ты не лошадь конножелезки, не коховская «запятая», не трихина, не свинья, не осел, не медведь, которого водят цыгане, не клоп… Радуйся, что ты не хромой, не слепой, не глухой, не немой, не холерный… Радуйся, что в данную минуту ты не сидишь на скамье подсудимых, не видишь пред собой кредитора и не беседуешь о гонораре с Турбой.

Если ты живешь в не столь отдаленных местах, то разве нельзя быть счастливым от мысли, что тебя не угораздило попасть в столь отдаленные?

Если у тебя болит один зуб, то ликуй, что у тебя болят не все зубы.

Радуйся, что ты имеешь возможность не читать «Гражданина», не сидеть на ассенизационной бочке, не быть женатым сразу на трех…

Когда ведут тебя в участок, то прыгай от восторга, что тебя ведут не в геенну огненную.

Если тебя секут березой, то дрыгай ногами и восклицай: «Как я счастлив, что меня секут не крапивой!»

Если жена тебе изменила, то радуйся, что она изменила тебе, а не отечеству.

И так далее… Последуй, человече, моему совету, и жизнь твоя будет состоять из сплошного ликования.

Чтение рассказа А. Чехова «Жизнь прекрасна».

Домашняя работа 

Աշոտ Ա (820 — 890, Գուգարք, Հայաստան), Բագրատունիների թագավորության հիմնադիր, հայոց առաջին Բագրատունի թագավորը (885-890 թթ.)։ Իշխանաց իշխան Սմբատ Խոստովանողի և Հռիփսիմե իշխանուհու որդին է, ունեցել է 4 եղբայր՝ Սմբատ, Շապուհ, Մուշեղ, Աբաս և երկու քույր։ Ամուսնացել է Կատրանիդեի հետ և ունեցել է 7 զավակ։ Նա անմիջականորեն իշխում էր իր պապի՝ հայոց իշխան Աշոտ Մսակերի կալվածքների հյուսիսում (Այրարատ), իսկ հարավը՝ Տարոնը, բաժին էր ընկել հորեղբոր որդիներին՝ Աշոտին ու Դավիթ Արքայիկին։

1.Տեքստից  դո′ւրս գրիր  գոյականները:

Շուրջը անդորր ամայություն  էր:  Արծաթագույն սփռոցի նմավող  ծովը փռված էր  չորս կողմը, և  լսվում էր միայն պղտոր ջրի ճողփյունը:  Նավը շարժվում էր  քամուն համընթաց: Ծովի երեսը պատել էր թանձր մառախուղը, որ հոգնեցնում էր մարդու հայացքը:

2.Գրի′ր հետևյալ բառերի հոգնակի թիվը.

Նավավար-նավարարներ, արծվաբույն-արծվաբներ, տպատառ-տպատառեր, ոտնաչափ-ոտնաչափեր, գյուղագիր-գյուղագիրեր, հորաքույր-հորաքույրեր, վիրաբույժ-վիրաբույժներ:

3.Կազմիր մի փոքրիկ տեքստ՝ օգտագործելով հետևյալ բառերն   ու բառակապակցությունները:

Առավոտ, մռայլ երկինք,  սարերի կատարներ, ոսկեշող արեգակ,  անսպասելի  քամի, թաքնվել,  ամայի տարածություն,  ուշ երեկո,   երկար  ճանապարհ, տաք վառարան:

Առավոտ էր։ Եկինքը մռայլ, սարերի կատրները ձնել էին։Ոսկեշող արեգակը թաքնվել էր ամպերի տակ ․ անսպասելի քամի սկսվեց։ Մոլորվել էի ամայի տարածության մեջ։Երկար ճանապարհից հետո վերջապես տուն հասա , և նստեցի վառարանի մոտ։