Создайте подобный сайт на WordPress.com
Начало работы

Հաշվետվություն

Բարև Ձեզ ։ )

Սա իմ հաշվետվությունն է սեպտեմբեր֊հունվար ամսվա կատարած աշխատանքներիս վերաբերյալ։ Այս տարին շատ ուրախությամբ դասի եկա, քանի որ մեզ հնարավորություն էր տրված առկա ուսուցման համար։ Այդ տարի, բացի սովորական դասերից մենք ունեցանք մասնագիտական ժամեր ընկեր Մերիի մոտ , աշխատանքներիս կարող եք ծանոթանալ իմ բլոգի հագուստի մոդելավորում բաժնում։ Նաև շատ էսքիզներ ենք արել ընկեր Թերեզայի մոտ։ Էսքիզներս տեղ են գտել բլոգիս ընտրություն բաժնում։ Հունվար ամիսը բավական լարված անցավ։

Ունեցանք շատ նախագծեր, մասնակցեցի մարզական և մասնագիտական դիջիթեքների։

Իմ հունվարյան ստուգատեսի ամփոփումը

Աշխատանքների ամփոփում

Այս ընթացքում մենք օգնել ենք մասնակցելով նախագծերին, կարել ենք սավաններ քնապարկերի համար, գինու շշի, չրերի տոպրակներ, կարել ենք անկողիններ փոքրիկ Սեբաստացիների համար։

Միասին ձևավորեցինք մոդեռն գլխակապեր  2-4 տարեկանների հետ

Կարում ենք էկո պայուսակներ, նկարում ձևավորած պայուսակների վրա:

Իսկ սա իմ առաջին աշխատանքն է

Батик техника росписи тканей


Современный батик для начинающих использует значительно больше методов окрашивания. Существует несколько видов приемов изготовления батика.

Горячий

Горячий батик, знакомство с техникой росписи по ткани — мастер-класс в  Ульяновске

Техника горячего батика заключается в применении растопленного воска с помощью специального инструмента под названием чантинг. Процесс напоминает рисунок карандашом — это трудоемкий многоступенчатый процесс. Горячий восковой резерв наносят только на хлопковые и льняные ткани.

Холодный

Голубые лилии холодный батик | Надежда Осадченко

Техника холодного батика подразумевает использование специального прозрачного резерва для консервирования участков, состоящего из густой смеси резины с другими компонентами. Холодный резерв наносится стеклянной трубкой с резервуаром на шелк. В европейском художественном батике применяют анилиновые красители. Солевой раствор Свободная роспись включает грунтовки ткани физиологическими солевыми растворами, которые ограничивают растекаемость пигментов по ткани. Материалы В искусстве росписи по ткани для начинающих и профессионалов используются только натуральные тканые материалы: шелк, лен, хлопок.

Պարույր Սևակ

ՄԱՐԴ ԷԼ ԿԱ, ՄԱՐԴ ԷԼ
Մարդ կա ՝ ելել է շալակն աշխարհի,
Մարդ կա՝ աշխարհն է շալակած տանում…

Դու, որ սխալվել, սակայն չես ստել,
Կորցրել ես հաճախ, բայց նորից գտել.
Դու, որ սայթաքել ու վայր ես ընկել,
Ընկել ես, սակայն երբեք չես ծնկել,
Այլ մագլցել ես կատարից-կատար,
Ելել ես անվերջ, բարձրացել ես վեր՝
Քո ահեղ դարից առնելով թևեր…
Ելել ես, որ ողջ աշխարհը տեսնես,
Որ անօրինակ քո դարը տեսնես,
Բոլոր կերպերով դու նրան զգաս,
Շահածով խնդաս, կորուստը սգաս…
Ելել ես իբրև նրա մունետիկ,
Որ նրա հեռուն զգաս քեզ մոտիկ,
Որ ճշմարտության ափերը տեսնես
Ծպտըված ստի խաբելը տեսնես,
Որ չվախենաս, որ չվարանես՝
Անարդարության դեմքը խարանես…
Ահա, թե ինչու դու այսքան տարի,
Դու, որ հարազատ ծնունդն ես դարի,
Քայլում ես անդուլ, առաջ ընթանում,
Քայլում ես այպես ծանր ու վիթխարի,
Ասես աշխարհն ես շալակած տանում…

Մարդ կա՝ աշխարհն է շալակած տանում,
Մարդ կա՝ ելել է շալակն աշխարհի…

Նա, ով ելել է շալակն աշխարհի,
Աշխարհում երբեք թաց տեղ չի քնում,
Գիտի, թե ու՛մ հետ և ու՛ր է գնում,
Ու՛մ մեռելին է անարցունք լալիս,
Ու՛մ խոսքի վրա ստից ծիծաղում,
Ու՛մ հետ դինջ նստած նարդի է խաղում,
Հարկ եղած դեպքում և տանուլ տալիս…
Վերից է նայում ցածրում կանգնածին,
Չի նայում երբեք ներքև ընկածին.
Վերև կանգնածի աղջկան, որդուն,
Սիրուհուն անգամ ու քարտուղարին
Ո՜նց է քսմսվում ու շողոքորթում…
Որտեղ մի պատառ չաղ ու յուղալի՝
Կանգնած է այնտեղ նա երկյուղալի.
Հեշտ զրպարտում է՝ երբ տեղն է գալիս,
Նույն հեշտությամբ էլ իր մեղքն է լալիս…
Ամե՜ն ինչից շատ, ամե՜ն ինչից վեր,
Հարազատ մորից ու որդուց ավել,
Աշխարհում նա իր աշխարհն է սիրում…

Սու՛տ է: Նա այնտեղ իր շահն է սիրում:

Ամե՜ն ինչից շատ, ամե՜ն ինչից վեր,
Նա պատմության մեջ իր դարն է սիրում…

Սու՛տ է: Նա դարի ավարն է սիրում:

Ամե՜ն ինչից շատ, ամե՜ն ինչից վեր,
Մեր կյանքն է սիրում, մեր նորն է սիրում…

Սու՛տ է: Նա միայն իր փորն է սիրում:

Ամե՜ն ինչից շատ, ամե՜ն ինչից վեր,
Գաղափարական իր հորն է սիրում…

Սու՛տ է: Ո՛չ հորը, ո՛չ մորն է սիրում,
Թանկ չէ ո՛չ որդին, և ո՛չ էլ թոռը:

Ամե՜ն ինչից շատ, ամե՜ն ինչից վեր,
Սիրում է կյանքում նա իր… աթոռը:
Աթոռն է սիրում
Ու նրան տիրում.
Ցանկացած գնով ելնում է նա վեր,
Փորձում է թռչել նա առանց թևեր,
Անվերջ սողալով առաջ է գնում,
Գնում է այսպես… և տարեց-տարի
Ելնում է այսպես… շալակն աշխարհի:

Մարդ կա՝ աշխարհն է շալակած տանում,
Մարդ կա՝ ելել է շալակն աշխարհի…

                                        ՄԵՌՆԵԼ

Եթե մեռնել…
Թող որ մեռնեմ
հուր-կայծակից
Միանգամից,
մի վայրկյանում,
հանկարծակի,
Այնքան արդար,
խղճիս ձայնին միշտ ունկընդիր,
Որ համաձայն բիբլիական հին լեգենդին
Հանգիստ անցնեմ եւ ասեղի նեղլիկ ծակից…
Եթե մեռնել…
Թող սպանվեմ,
թող կործանվեմ
Այնպես ապրած եւ բան արած,
Որ նորածին մանուկների տեսքով նորից
վերածնվեմ
Իմ անունով կնքեն նրանց…
Եթե գամվել
փարոսի պես,
Արնաքամվել
հերոսի պես,
Ու քրքրվելª
դրոշի պես…
Եթե մեռնել…
Բայց առայժմ ապրել է պետք

Թարգմանություն․ Милосердие цветка

Милосердие цветка

Вырос в поле цветок и радовался: солнцу, свету, теплу, воздуху, дождю, жизни… А ещё тому, что Бог создал его не крапивой или чертополохом, а таким, чтобы радовать человека.

Рос он, рос…

И вдруг шёл мимо мальчик и сорвал его. Просто так, не зная даже зачем. Скомкал и выбросил на дорогу. Больно стало цветку, горько. Мальчик ведь даже не знал, что учёные доказали, что растения, как и люди, могут чувствовать боль. Но больше всего цветку было обидно, что его просто так, без всякой пользы и смысла сорвали и лишили солнечного света, дневного тепла и ночной прохлады, дождей, воздуха, жизни…

Последнее о чём он подумал — что всё-таки хорошо, что Господь не создал его крапивой. Ведь тогда мальчик непременно обжёг бы себе руку. А он, познав, что такое боль, так не хотел, чтобы ещё хоть кому-нибудь на земле было больно…

Ծաղկի բարեհոգությունը

Դաշտում մի ծաղիկ էր աճում, որը ուրախանում էր արևով, լույսով, տաքությունով, օդով, անձրևով, կյանքով․․․Նայև նրանով, որ Աստված նրան ոչ թե եղինջ կամ տատասկ է ստեղծել , այլ այնպիսին որ մարդուն ուրախացնի։

Նա աճում էր, աճում․․․

Երբ հանկած կողքով մի տղա անցավ և պոկեց նրան։ Հենց այնպես, անգամ առանց իմանալու ինչի համար։ Ճմռթեց և գցեց ճանապարհին։ Ծաղկը ցավ ապրեց, տխրեց։ Տղան անգամ չգիտեր, որ գիտնականները ապացուցել են, որ բույսերն էլ մարդկանց պես կարող են ցավ զգալ։ Բայց ամենից շատ ծաղկի համար վիրավորական էր, որ նրան հենց այնպես, առանց որևէ օգտի և իմաստի պոկեցին և զրկեցին արևի լույսից,օրվա տաքությունից և գիշերային զովից, անձրևից, օդից,կյանքից․․․

Վերջինը ինչի մասին մտածեց, որ այնուամենայնիվ լավ էր, որ Աստված նրան եղինջ չէր ստեղծել։ Չէ որ այդ դեպքում տղան միանգամից ձեռքը կծակեր։ Իսկ նա, հասկանալով ինչ է ցավը, չէր ուզենա երկրի վրա ինչ-որ մեկը ցավ զգար․․․

Правда ли, что «русского медведя» придумали на Западе?

Правда ли, что «русского медведя» придумали на Западе?

В давние времена народы выбирали животное или птицу в качестве своего этнического символа. В Европе более двух веков бытует выражение «русский медведь» как символ русского народа и России. Однако в самой России медведь никогда в древности не олицетворял ни народа, ни страны, ни самого русского человека. Этот образ России родился в Англии по аналогии с известным в 17-ом веке выражением «германский медведь». Медведь в то время был символом не только города Берлина, но и части немецкого народа.

Выражение «русский медведь» не одно столетие используется в прессе Англии и Франции, сопровождая карикатуры и сатирические тексты. Первое изображение России в образе медведя было напечатано в 1737 г. в серии английских гравюр. Исследователи А. А. Россомахин, В. М. Успенский, Д. Г. Хрусталев, изучавшие эту тему в рамках проекта «Россия как медведь», подсчитали, что в течение следующих ста лет было выпущено более ста сатирических гравюр, на которых образ России представлен в виде медведя. Например, в английском журнале «Панч» во время Крымской войны
(1853-1856) Турция изображена в виде индюшки, которую душит в могучих объятиях русский медведь.

Казак изображался в Англии как медведь, например, на карикатуре 1828 г. «Высадка Великого медведя, или мусульмане в затруднительном положении».

Очевидно, что английские художники XVIII-XIX веков использовали изображение медведя, чтобы показать дикость, кровожадность или глупость России. Однако широкое использование этого образа на карикатурах, которые стали своеобразным мемом, зародило стереотип в языковом сознании иностранцев. Образ русского медведя используется до сих пор наряду с расхожим утверждением, что по Москве и сегодня бродят медведи.

В ХХ веке «русский медведь» был особенно популярен в американских СМИ. В период холодной войны, когда накал в отношениях между СССР и Западом был особенно велик, образ жестокого, кровожадного медведя широко использовалась западными СМИ как олицетворение политики СССР тех лет. Например, в 1980 году в популярном журнале «Reader’s Digest» вышла статья «Standing up to the Russian bear», содержащая «призыв противостоять русскому медведю».

Итак, Запад сыграл главную роль в становлении образа медведя как символа России. Уже в ХVI веке хозяин тайги появляется на картах как маркер России, а в XVIII веке в английских карикатурах представляет Россию как варварскую страну с агрессивной политикой.

Негативный образ России-медведя был воспринят в России с иронией и обращен в свою пользу. Например, в СССР медведя наделили привлекательной внешностью и сделали символом ХХII Олимпийских игр в Москве. Огромный воздушный шар в виде медвежонка появился на церемонии закрытия Олимпийских игр и улетел с футбольной арены Лужников в Москве. В начале XXI века медведь был выбран символом политической партии «Единая Россия».

Президент России В. В. Путин в одном из выступлений упомянул медведя и сказал, что Россия будет поступать на политической арене так, как считает нужным, не обращая внимания на угрозы и санкции со стороны США и Запада: «…хочу вам сказать, что медведь ни у кого разрешения спрашивать не будет. Вообще, он считается у нас хозяином тайги и не собирается, я знаю это точно, куда-то переезжать в другие климатические зоны, ему там неуютно. Но тайги он своей никому не отдаст».

А как Вы воспринимаете медведя? Стоит ли поддерживать образ России-медведя в западном сообществе?

УЦРЯ #интересныйрусский #медведь #символроссии #западноесообщество

Սահադաշտ

 Երկրորդ անգամ էի Իրինա Ռոդիանաի սահադաշտում, սահել շատ եմ սիրում, այդ պատճառով էլ չզգացի ժամանակն ինչպես թռավ; Բայց այս անգամ գալուս նպատակն այլ էր։ Ես որոշել էր որ ինչ գնով էլ լնի պետք է ընկերուհուս սահել սովորեցնեմ, եթե անգամ ինձ սահելու ժամանակ չմնար։ Մեր մյուս ընկերուհու օգնությամբ նրան ել սահել սովորեցրինք, որից բոլորս շատ ուրախացանք ։

Ինձ մնար սահադաշտից դուրս չէի գա ։ )

《Միջազգային պայմանագրեր》

Թեմա՝ 《Միջազգային պայմանագրեր》ռուսական շահերի տեսանկյունից

Ներածություն

Ընտրել եմ այս թեման և ներկայացնելու եմ յուրաքանչուր պայմանագրոմ ռուսական շահերը, ապա համեմատելու եմ , ներկայացնեմ օգուտը ռսների համար։ Նաև կփորձեմ համեմատություններ տանել այսօրվա իրավիճակի հետ կապված, քանի որ հայ-ռուսական հարաբերությունները շատ կարևոր է հասկանալ։ Այսօր էլ մենք այդ հարաբերությունների մեկ այլ փուլում ենք ։

Գյուլիստանի պայմանագիրը 1804-1813 ռուսական Կայսրության և Պարսկաստանի ռուս-պարսկական պատերազմից հետո: Պայմանագիրը ստորագրվել է արցախի Գյուլիստան/Խաչեն գյուղում:

Գյուլիստանի հաշտության պայմանագիրով ամրագրվեց Արևելյան Վրաստանի միացումը Ռուսաստանին, որը կայացել էր դեռ 1801 թվականին, և կայսրությանն անցան նոր տարածքներ՝ Դաղստանը, Ադրբեջանը և Արցախը:Ժամանակակից Հայաստանի Հանրապետության տարածքից Ռուսաստանին են անցել Լոռի-Փամբակը (Լոռու մարզ), Ղազախ-Շամշադինը (Տավուշի մարզ)՝ որպես Արևելյան Վրաստանի մասեր, Շորագյալը (Շիրակի մարզ՝ Երևանի խանությունից) և Զանգեզուրը (Սյունիքի մարզ՝ Ղարաբաղի խանությունից)։Մեկ տասնամյակ անց մուսուլման բնակիչների հրահրմամբ և արտաքին ճնշման ազդեցության տակ տեղի ունեցավ ռուս-պարսկական ևս մեկ պատերազմ (1826-1828), որը դարձյալ ավարտվեց ռուսների հաղթանակով:

Ռուսաստանը Կասպից ծովում ռազմական նավատորմ պահելու բացառիկ իրավունք ստացավ։ 

Թուրքմենչայի Պայմանագիրը 1828  թ․ ստորագրվել է Ռուսաստանի և Պարսկաստանի միջև ։ Փետրվարի 10-ին, Կնքվել է Թուրքմենչայ գյուղում  1826-1828 թթ. ռուս–պարսկական պատերազմներին վերջ տալու համար։

1828 թ. Թուրքմենչայի պայմանագիրը կնքվել է Ռուսաստանի և Իրանի միջև՝ նշանավորելով 1826-1828 թվականների ռուս-պարսկական պատերազմի ավարտը։ Պայմանագիրը ստորագրվել է փետրվարի 21-ին Թուրքմենչայ գյուղում։ Ռուսական կողմից այն ստորագրել է Իվան Պասկևիչը, Պարսկաստանի կողմից՝ արքայազն Աբաս-Միրզան։ Խաղաղության պայմանների մշակմանը մասնակցել է Ալեքսանդր Գրիբոյեդովը։

  1. Պայմանագրի 4-րդ հոդվածի համաձայն՝ Իրանը հանձնում է Երևանը և այսօր Ադրբեջանի մաս կազմող՝ Նախիջևանը, Թալիշը, Օրդուբադը և Արրան նահանգի Մուղան շրջանները Ռուսաստանին, ինչպես նաև այն շրջանները, որ Ռուսաստանին էր հանձնել Գյուլիստանի պայմանագրի ընթացքում։
  2. Արաքսն է նոր սահմանը Իրանի և Ռուսաստանի միջև, «Արարատ ղալայից մինչև Ասթարա գետի ելանցքը»։
  3. Պայմանագրի 6-րդ հոդվածի համաձայն՝ Իրանը խոստացավ Ռուսաստանին վճարել 10 քորուր ոսկի
  4. Պայմանագրի 8-րդ հոդվածի համաձայն՝ պարսկական նավերը կորցնում են իրենց իրավունքները Կասպից ծովում և իր ափերին շրջելու, որը տրվում է Ռուսաստանին։
  5. Իրանը ճանաչում է կապիտուլյացիայի իրավունքներ Պարսկաստանում գտնվող ռուսերի համար։
  6. Պայմանագրի 10-րդ հոդվածի համաձայն՝ Ռուսաստանը շահում է իր հյուպատոսարան պատվիրակներին Պարսկաստանում այլուր ուղարկելու իրավունքը։
  7. Պայմանագրի 13-րդ հոդվածի համաձայն՝ պատերազմի գերիների փոխանակում։
  8. Պայմանագրի 10-րդ հոդվածի համաձայն՝ Պարսկաստանը ուժադրված է տնտեսական պայմանագրեր կնքել Ռուսաստանի հետ՝ ինչպես որ Ռուսաստանը կոնկրետացնի։

Բուխարեստի պայմանագիրը կնքվել է 1806-1812թթ ռուս-թուրքական պատերազմից հետո Օսմանյան Թուրքիայի և Ռուսաստանի կայսրության միջև:

Հաշտությունը մի կողմից ստորագրել է ռուս գեներալ Միխայիլ Կուտուզովը, իսկ մյուս կողմից՝ մոլդովահայ ազդեցիկ գործիչ Մանուկ Բեյը 1812 թվականի հուլիսի 5-ին՝ Մոլդովական իշխանության Բուխարեստ քաղաքում:Ըստ Բուխարեստի պայմանագրի՝ Պրուտ և Դնեստր գետերի միջև ընկած Մոլդովական իշխանության արևելյան շրջանները (ավելի քան 45 հազար քառակուսի կիլոմետր տարածքով) անցնում էր Ռուսական կայսրությանը : Բուխարեստի պայմանագրի ստորագրմամբ Ռուսաստանը հերթական անգամ ոտնահարում է հայ և վրաց ժողովուրդների ազգային շահերը։ Մոլդովայի դիմաց ռուսները Թուրքիային են հանձնում արևմտյան Վրաստանի մեծ մասը, Փոթի և Անապա նավահանգիստները, ինչպես նաև Ախալքալաքի շրջանը

Ադրիանապոլսի հաշտության պայմանագիրը կնքվել է 1829 թվականի սեպտեմբերի 2-ին Ռուսաստանի և Օսմանյան Կայսրության միջև կնքվել է հաշտության պայմանագիր ռուս-թուրքական (1828-1829) պատերազմից հետո:

  1. Ռուսական կայսրությանն էր անցնում Անդրկովկասի սևծովյան առափնյա շրջանները՝ Փոթի նավահանգստով
  2. Ռուսական կայսրությանն էր անցնում Ախալցխան ու Ախալքալաքը
  3. Արևմտյան Հայաստանում ռուսների գրաված մյուս գավառները վերադարձվում էին օսմանյան Թուրքիային
  4. Ադրիանուպոլսի հաշտության պայմանագրով Ռուսաստանին անցան Դանուբի գետաբերանն իր կղզիներով, Սև ծովի կովկասյան ափերը՝ Կուբանի գետաբերանից մինչև Աջարիայի հյուսիսը՝ Անապա և Փոթի նավահանգիստներով, Ախալցխայի փաշայությունը՝ Ախալքալաք և Ախալցխա բերդերով։ Ռուսահպատակներին իրավունք վերապահվեց ազատ առևտուր անել Թարքիայում, ռուսական և օտարերկրյա առևտրական նավերին թույլատրվեց անարգել անցնել Բոսֆորի և Դարդանելի նեղուցներով։13-րդ հոդվածով սահմանվեց փոխադարձ գաղթի իրավունք։ Թուրքահպատակ հայերը կարող էին 18 ամսվա ընթացքում, իրենց շարժական գույքով, տեղափոխվել Ռուսաստան։Ադրիանուպոլսի հաշտության պայմանագիրը ամրապնդեց Ռուսաստանի տնտեսական–քաղաքական դիրքը Բալկաններում, Սև ծովի ու նեղուցների վրա և Անդրկովկասում։

Հարցման ամփոփում

Մեր հարցման թեման եղել է նորաձևությունը, որին մասնակցել է 77 հոգի։

Հարցման արդյունքը՝

Կազմողներ՝ Բասմարջյան Էլմիրա, Ներսիսյան Շուշանիկ, Հովեյան Մերի։

Առաջադրանք

Աշտարակի բարբառով գրված հեքիաթի այս հատվածը փոխադրիր գրական լեզվով։ 

Հ’առավօտը, լիսը վօր բ՛ացվէց, մէրս տավարը դուս հանէց, մի գ՛րվանքա բ՛ուրթ տվուց քվօրս, մի կտօր չօր հաց, գ՛նացինք։ Գնացինք, քվօրս շանց տվի քարափը, գ՛նաց կաննէց գ՛լխին, թէշին մանէց. էլի քարափը ծակվէց, թէշին ընկավ մէչը, կռացավ տէհավ, մի պառավ կնիկ նստած ա, բ՛արկացած ասէց. «Նա՛նի, թէշին տո՛ւր»։ Պառավն ասէց. «Վօրթի՛, հ’արի, վէ կալ, տար, յէս մէնձ կնիկ էմ, կարալ չէմ տէղիցս կաննիլ»։ Ախչիկը բ՛արկացած ասէց. «Արա գ՛ուռը վօ՞րդի ա»։ Ասէց. «Ձ՛օրի միչօվն հ’արի»։ Ախչիկը ձ՛օրի միչօվը վէր էկավ, տէհավ մի գաղի դ՛ուռ բ՛աց ա, նէքսէվ մտավ, կռացավ վօր թէշին վէ ունի, տէհավ, դուռը կա վօչ, ասէց. «Նանի՛, գուռը կօրցրի, հ’ո՞ւր ա»։ Նանն ասէց․ «Վօրթի, հըլա արի, բ՛ան պըտիմ ասիլ։ Գնաց պառավի կուշտը։ «Մի,— ասէց,— ավիլը վէ կալ, մէր տունը սրփա»։ Ախչիկը սրփէց պրծավ, պառավն ասէց, «Վօրթի՛, մէ՞ր տունն ա թամուզ, թէ՞ ձ՛է՞ր»։ Ախչիկը բ՛արկացած ասէց․ «Մէր տունը թամուզ ա, ձ՛էր տունը մուռտառ»։ 

Առավոտյան լույսը երբ բացվեց, մայրս տավարը դուրս հանեց, 500 գրամ բուրդ տվեց քրոջս ձեռքը, մի կտոր չոր հաց, ու գնացինք։ Գնացինք, քրոջս քարափը ցույց տվեցի, գնաց կանգնեց գլխին ու իլիկը սկսեց մանել։ Քարափը ծակվեց ու իլիկը ընկավ մեջը, կռացավ, որ վերցնի մի պառավ կին նստած էր, բարկացած ասեց. 《Նանի՛, իլիկը տո՛ւր》։ Պառավը ասեց. 《Որդի ջան, արի դու վերցրու, տար, ես մեծ կին եմ, չեմ կարողանում տեղիցս շարժվել։ Աղջիկը բարկացած ասաց.《 Բա ճանապարհը ու՞ր է》։ Պառավն ասաց. 《Ձորի միջով արի》։ Աղջիկը ձորի միջով սկսեց գնալ տեսավ մի գաղտնի դուռ բաց է, ներս մտավ, կռացավ, որ իլիկը բարձրացնի, տեսավ դուռը չկա, ասաց. 《Նանի՛, ճանապարհը կորցրի, ու՞ր է։ 》Նանին ասեց. 《Որդի՛, արի այստեղ մի բան ասեմ։ Գնաց պառավի մոտ։《 Մի ավել վերցրու ու մեր տունը մաքրի》 – ասաց պառավը։ Աղջիկը մաքրեց վերջացրեց, պառավն ասեց 《Որդի՛, մե՞ր տունն է մաքուր, թե՞ ձեր》։ Աղջիկը բարկացած ասաց. 《Մեր տունը մաքուր է, ձերը կեղտոտ է》։